San Antonio

En het is alweer zondag. Heerlijk uitgeslapen en met tante Henny, Mark, papa en mama geskypt. Mooi begin van de dag. Voor deze zondag staat er Wallyworld, ( Walmart) Huiswerk en een blog op de planning.

Vrijdag eerste football game thuis! Dus natuurlijk waren Ina en ik van de partij, en we hadden Sherri thuis gelaten. Veel mensen gezien waarmee ik les heb, en ik begin steeds meer mensen bij naam te kennen. Dus de football wedstrijden zijn een goede manier om vrienden te maken :)
En we waren weer verschrikkelijk goed natuurlijk toen Ina en ik net voor het einde de Subway een bezoekje brachten stond het 35-0.
Way to go Lions!

Zaterdag was het tijd voor onze eerste road trip.
Naar San Antonio. Na 2 uur in de auto gezeten te hebben kondigde Sherri aan: "Welcome in San Antonoi y'all"
Super mooi natuurlijk, grote gebouwen, en straten die we allemaal uit de Amerikaanse films kennen.
Het feit dan we een coldfront hadden kwam als geroepen. Niet meer die verstikkende hitte van 34 graden, maar een aangenamere 27.
En er stond veel op de planning.

We begonnen met een stukje river walk en The Alamo.
The River Walk is een rij eettentjes, winkels en nog veel meer langs een rivier. Super mooi! ( zie foto's)
Even langs de rivier gelopen en toen verder de stad in om te kijken wat we gingen doen. Want als het aan Sherri ligt is The River walk geen activiteit. Elke minuut van de dag moet vol gepland zijn, want 9 maanden en twee en een halve week is nooit genoeg om alles te doen wat mevrouw Markus voor ons bedacht heeft.
We begonnen onze dag met the Alamo. Prachtig oud gebouw, wat iets met een of andere oorlog te maken had. ( in het weekend weigeren mijn hersenen enige vorm van educatie op te pikken)
En vervolgens guinness world of records museum. Het boek, maar dan in standbeelden, films, zelf onderzoeken en nog veel meer. Erg leuk!
Toen we bij een beeld van michael jackson kwamen, wilde Ina ermee op de foto. Ze klom het podium op en poseerde voor een foto, maar in plaats van een flits van de camera, loeide er een alarm en lichte het hele podium op. Ik heb 2 mensen nog nooit zo snel weg zien rennen.
Toen we alle verbazingwekkende feiten bekeken hadden stond er The Haunted house op het menu. Ina's idee. ( onthoud dat) We werden in een kooi gestopt, de kooi ging schuin omhoog en een man in een zombi-outfit verzocht ons hem te volgen. Het was pikdonker, en ik verbrijzelde Sherri dr vingers en sprong zowat bij Ina op dr rug. De rest van de reis was afschuwlijk. Mannen die uit muren sprongen, pijpleidingen die open knapte, bloed spetters op de muren en lijkzakken die bewogen. Ik heb gejankt, gekrijst en alle monster figuranten van me af geslagen. Verschrikklijk. Afgrijselijk. Het was echt eng. Stel je voor, je loopt achter vreemde mensen aan het donker in en je word opeens beet gegrepen. Ik heb zeker weten een trauma opgelopen, want ik vertrouw niks en niemand meer. Nooit meer!
Toen we buite waren, en het bloed weer terug naar m'n hersenen was gestromen was het tijd voor een 4D film. Dat was het hoogtepunt van mijn dag.De stoelen bewogen met de bewegingen op het scherm mee, en in en film waar je "in" een bobslee zit, dwarrelde er witte vlokjes door de zaal. En de bobslee op het scherm over iets hards heen ging sloeg erwat tegen je enkels, en hobbelde je op je stoel. Alleen ik was natuurlijk nog niet helemaal van de schrik bekomen, dus elkekeer als er wat tegen m'n enkels aan sloeg, gooide ik m'n benen in de lucht en schreeuwde ik heel de bioscoop bijelkaar.
Om er zeker van te zijn dat mijn hart het vol zou houden, gingen we naar louis tussauds waxworks. Madam tussauds maar dan in Amerika. Heel leuk, heel veel bekende mensen gezien! ( ha-ha...)
Maar het leek wel alsof het lot tegen me gezind was. Et was een speciale afdeling met waxpoppen van de horror films. Ik had het helemaal gehad, en ik wilde weg, dus ik trok de eerste de beste deur open en stond oog in een met de texas chainsaw massacre gozer.... Ik had het niet meer, ik weet zeker dat ik de mensen bij de beveiligings camera de dag van hun leven bezorgd heb.
The Tomb Raider. Ik vertrouwde heel San Antonio niet meer, dus met bevende handen kroop ik naast Ina in een karretje. We kregen een 3D bril op en de instructie: '' Shoot the blue dots" Hand in hand gingen Ina en ik de baan op. En het was dood saai. Het karretje ging op kruip snelheid en ik miste alsnog elk blauw stipje. Balen.
Lekker gegeten bij Hard Rock Hotel. En natuurlijk omdat ik een wit shirt aan had, liet ik mijn vork met kip en barbeque saus op m'n shirt vallen ( die tik heb ik van moeders lief)
Omdat ik zwaar door mijn suiker voorraad was hebben we ook lekker een bakje Ben en Jerry's op langs de rivier. Daarna nog even lekker gewinkeld en ben prima geslaagd!
Schooltas,broeken, oorbellen en nogmeer.
Rond 6 uur weer de auto opgezocht en naar 'huis' gereden.
2 uur lang meegeblerd met elk liedje op de radio en snoepjes zitten eten. Dat was misschien nog wel het beste van heel de dag.
En toen nachtelijk winkelen in Wallyworld. Sherri had ons beloofd dat we veel vreemde figuren zouden zien, helaas viel het dit keer wel mee.

Nu is al het geld op en het weekend al bijna over.
Straks boodschappen, nieuw abbonement voor mobiel halen ( ik sms toch meer dan ik dacht te gaan doen) en kijken voor een schoolring. Dat is een ring met je naam, schooljaar en dat soort dingen, met je mascotte en kleuren van je school er op.Leuk souveniertje leek me zo.

Ik ga Ina maar is helpen met een leuk liedje uitzoeken voor theater en Sherri dr muffins opeten :)

Bye bye!
Have a wonderful week!